Ik schrijf
Eerste woorden
Tranen, zacht
Leven verschijnt
Krassen van leven
In lijnen & kreuken
Vol kracht, bedachtzaam
Hoe het was
Aanwezig
In geluid & aanraking
Tal van gevoelens
Toch eenzaam
Tijd staat niet stil
Gaat niet verder
Papieren leven van een schrijver
Ooit een kind voor mij?
HIPPIEMEISJE: een persoonlijke blog 
wat een lief en uiterst persoonlijk gedicht, mag ik je toewensen dat de tijd weer gaat stromen?
Kan die dan ooit niet stromen? 😉
zeker, een mens kan het gevoel hebben dat de tijd volkomen stilstaat…
Maar dan blijft de tijd wel stromen…
Zelfs al heb je dat gevoel, wordt het feit dat de tijd gewoon verder gaat wel gewoon je gezicht ingesmeten. Gebeurt het niet tijdens bv het rouwproces zelf al, dan komt de confrontatie wel daarna… Dat is hier toch de ervaring.
Los daarvan heb ik het gevoel nog steeds dat de tijd stroomt hoor, soms net iets te hard zelfs. 😉
Ongelooflijk mooi
Sterk staaltje schrijfkunst
Kortom een prachtig gedicht!
Dank je 🙂
Je weet me nog steeds te raken.
Gedicht van zeer hoog niveau. Doe zo verder!
💚
Wow hoe uitzonderlijk zeg.
Ik ben er even sprakeloos van.
Dichten is echt wel een kunst!
Een kunst die jij je eigen hebt gemaakt!
Bedankt voor jouw mooie woorden.
Je gedachten aan papier toe vertrouwen kan enorm heilzaam zijn inderdaad.
Mooi en persoonlijk gedicht. Vroeger schreef ik veel, de laatste jaren helemaal niet meer. Zonde eigenlijk.
Wauw, wat een mooi gedicht, en wat een talent dat je dit zelf kan schrijven. Echt prachtig.
Dank je 🙂
Wat een ongelooflijk mooi en tegelijkertijd intens gedicht.
Dank je 🙂
Fijn dat je je emoties en gedachten zo kan neerschrijven. Een groot goed.
Wat een prachtig mooi gedicht heb je geschereven!
dit is weer een goeie binnen komer zoals je het weer opschrijft 😉
Je gedicht raakt me. Ik voel je verdriet want je hebt het intens verwoord.
Mooi gedicht heb je gemaakt. Bijzonder hoe therapeutisch schrijven kan zijn, dat heb ik ook.