Ik ben ondertussen sinds 2012 actief als Zwarte Piet in november en december. Het begon zeer aarzelend. Mijn vriend vroeg me mee, hij was al jaren Zwarte Piet, zijn vader deed het ooit ook en was ondertussen Sinterklaas, hetgeen beter bij zijn leeftijd paste. Al vertelde hij zelf dat hij altijd liever Piet was geweest. Ik twijfelde. In mijn kinderjaren was er geen enkele vrouwelijke Piet en het was iets dat ik best vreemd vond. Als vrouw Piet zijn. Mijn vriend overtuigde me, zei me dat er tegenwoordig best wel wat vrouwelijke Pieten zijn en dat dat dus geen bezwaar kon zijn. Ondertussen hoor ik kinderen gewoon over me zeggen: “kijk, mama, dat is een meisjes Piet” Oké, geen probleem dus: je hebt nu gewoon jongens – en meisjes- pieten.

Goh, dat eerste jaar: een gehuurd pak en heel onzeker. Gewoon zoals anders doen, zei mijn vriend, meer is het niet. Alleen ben je nu zwart en onherkenbaar. Gewoon zoals anders? Zijn Pieten dan niet de mannen die een beetje de clown uithangen. Dat kan, maar dat moet niet, elke Piet heeft zijn eigen karakter.

Enigszins aarzelend ging ik die eerste keer mee. Ik was zwart, had schrik dat mijn pruik zou afvallen of mijn broek, want die rek erin was niet meer wat het geweest was, maar vooral dat ik mijn rol niet goed zou spelen. Ik merkte wel dat het los kwam, ik deed inderdaad niet zo heel anders dan anders. Ik ben altijd een kindervriend geweest en deelde de mandarijntjes en speculoos met veel plezier uit. De kinderen spraken me vanzelf aan en voor hen was ik overduidelijk een Piet als alle anderen. Het gaf me een fijn gevoel, een heel fijn gevoel zelfs.

Zelf heb ik het Sinterklaasfeest altijd een mooi feest gevonden. Ik vind het ook jammer dat ik in België woon en niet in Nederland op dat gebied. Daar is het toch een groter feest dan hier. Maar goed, als kind was dat het hoogtepunt van het jaar voor mij. Niet Pasen, niet kerstmis of mijn verjaardag, wel Sinterklaas. Sinterklaas was voor mij persoonlijk veel meer dan een man met een witte baard die speelgoed kwam brengen. Ergens hoopte ik dat hij er ook echt was en mij zou “redden”. Ik heb niet echt zin om daar momenteel verder op in te gaan, maar dat was Sinterklaas voor mij: een kindervriend die er echt was voor de kinderen, een waarlijk kindjesredder op een wit paard. Ik krijg weleens te horen dat ik zo kan opgaan in Sinterklaas, tsja… hij was een waarlijk lichtpunt in mijn kinderlijk bestaan. Dat klinkt misschien dramatisch, maar het was ook echt zo.

Dat ik dan ooit zelf mee zou doen aan het Sinterklaasgebeuren was ook niet zo vreemd natuurlijk. Het leek eigenlijk logisch, het was iets dat ik MOEST doen…. Piet dus, het jaar daarna deed ik het weer, terug een gehuurd pak: een geel, dat weet ik nog en het was mooier en minder afgeleefd dan het jaar ervoor… Ik voelde me dit jaar meer een Piet dan het jaar daarvoor en ik wist: dit doe ik graag…

Het jaar daarna werd ik gevraagd als Piet op een feestje voor kansarme kindjes, dat was wat ik wilde doen. Oké, ik verdiende er geen rotte frank mee, integendeel: ik kocht alle chocolade, mandarijntjes en speculoos zelf en ik zamelde mee speelgoed in. Op straat gaf ik zelfs een bedelares twee mandarijntjes in mijn kostuum (dat ik ondertussen aangekocht had). Ik vond dat ik het moest doen, ze was niet van hier, sprak geen Nederlands en dacht waarschijnlijk: “wat voor een vreemd gekleed figuur is dat?”, maar ze nam mijn twee handen vast en zei iets dat ik niet verstond, maar wat volgens mij iets van “dank u” was, en dat voor twee mandarijntjes die ik uit de zak nam.

En ik besefte toen dat het daarvoor is dat ik dit doe. Nee, ik hoef geen geld voor mijn activiteiten als Piet, een onkostenvergoeding is misschien wel fijn, maar laat ons zeggen dat de drijfveer niet geld is. Het was mijn therapeute die zei dat ik met Zwarte Piet te zijn een mooie waarde van mezelf naar voren bracht: naastenliefde en de liefde voor kinderen natuurlijk. Ik doe ook huisbezoeken ondertussen, maar wat ik echt graag doe is bij de kinderen die anders totaal geen Sint zouden krijgen een mandarijntje geven, wat chocolade, speculoos en een cadeautje. Een kind heel blij zien omdat ze een beker van Frozen vol met letterkoekjes krijgt die je spontaan knuffelt, een tekening geeft en een liedje zingt. Het doet mij warm voelen vanbinnen en dan besef ik ergens dat ik nu misschien deels kan zijn wat de Sint en Piet voor mij waren in mijn kindertijd: een lichtpuntje, het hoogtepunt van het jaar, want die kwamen speciaal met de boot naar België en Nederland voor de kinderen. Niet voor de volwassenen, wel voor de kinderen. En natuurlijk kreeg ik ook graag cadeautjes van de Sint, maar het was toch vooral het idee dat er een oude man met een lange witte baard was die zich helemaal ten dienste stelde van mij en vele andere kinderen dat me toen deed dromen.

Sinterklaas is uiteindelijk een sprookje, een soort magisch sprookje zelfs, en sommigen vinden het niet gepast dat wij onze kinderen dat voorliegen, maar ik heb voor hen meestal een boodschap: “Het is waar dat we liegen, ik was zelf trouwens ook zwaar teleurgesteld toen ik ontdekte dat hij niet bestond, maar ik zou het voor geen geld ter wereld hebben willen missen, dat geloof in de Sint en zijn Piet.” Het geeft mij namelijk echt warme herinneringen aan mijn prille kinderjaren. Vol verwachting klopt ons hart… dat liedje komt ergens vandaan.

En daarom vind ik het ook zo fijn om daar nu toe bij te dragen.
En daarom zeg ik vaak “ja” op de vraag, wil je Piet zijn voor ons in de Chiro, op onze school of in onze instelling?
En daarom ook maakte ik gisteren op fb een pagina aan waarin ik mezelf als Piet aanbied. Ik had nooit een naam, twee jaar geleden was ik de Piet die van het dak viel omdat ik toen met krukken liep, dat hield ik aan, maar klinkt niet kort en als uit een adem. Daarom doopte ik mezelf om als Piet Elsie. Ik ben dan een Piet, ik kreeg de bijnaam Elsie in mijn tienerjaren van mijn toenmalige vriendinnen en ik vond het wel lieflijk klinken voor een Piet.

Voor de geïnteresseerden, je vindt me op facebook via volgende link: https://www.facebook.com/Piet-Elsie-554284538338331/?modal=admin_todo_tour