Gisteren hoorde ik iemand zeggen dat bloggen en vloggen een manier is om te zeggen “kijk naar mij”…
Ik zou ik niet zijn als ik daarover niet begon na te denken, maar na 2 minuten dacht ik al meteen: “ah ja, bij mij klopt dat, maar er is wel enige nuance.”
Waarom dat dan wel klopt? Ik wil aandacht vragen voor bepaalde thema’s omdat ik ondervind dat ze taboe zijn: psychiatrie, rouwen, ongewilde kinderloosheid en fertiliteit. Daarnaast schijf ik zeer graag en wil ik natuurlijk zeer graag opvallen met mijn schrijven. Ik noem mijn bloggen vaak een investering, eentje die al opgeleverd heeft trouwens.
Voor alle duidelijkheid: bloggen draait bij mij om schrijven en om niets anders. Oké, om er een richting aan te geven, wilde ik de reden waarom ik verpleegkunde ooit koos (namelijk anderen helpen) verderzetten en geef ik, zoals ik vaak te horen krijgen, anderen een stem met mij… Ik combineer dus beiden… Nu ja, ik voel mij soms vrij uniek in de bloggerswereld, ik krijg wel eens te horen dat mijn teksten heftig en zwaar zijn. Mijn God, ik schrijf gewoon over het leven en een leven loopt niet altijd over rozenblaadjes, meer niet dan wel trouwens. En nee, ik ben niet pessimistisch, ik kreeg gisteren nog te horen dat ik te positief ben, ik ben gewoon realistisch. Raf van Kommil Foo hoorde ik ooit in een voorstelling zeggen dat elke keer in het leven je denkt: “nu heb ik alles op rijtje en is alles ok”, dat op die moment daar altijd de man met de hamer staat. Nee, ik vind dat niet pessimistisch, ik vind dat realistisch, er riep een vrouw vanuit de zaal trouwens ook meteen: “dat is nu echt waar, se!” Toen ik het daarna op facebook zette, waren vele “vrienden” ook meteen akkoord…
Dus ja, die man met de hamer klopt geregeld eens. Dat is het leven, men zegt niet voor niets dat het leven niet wachten is tot de storm gepasseerd is, maar leren dansen in de regen. Oh, ik kan dansen in de regen, al is dat voor een stuk ook door levenservaring, denk ik. Ik wil mensen graag de boodschap geven: “he, ik ben niet alleen, maar jij zeker ook niet!”
En ja, daar wil ik aandacht voor vragen. Het leven is geen vind-ik-leuk-dingetje wat iedereen zo graag wil. Ik schrijf dus persoonlijke verhalen die soms allesbehalve een vind -ik-leukje zijn, maar ik vind dat dat ook moet. Het schijnt dat vele mensen zo ongelukkig zijn omdat onder andere door de hele facebook en dergelijke waar alles maar leuk moet zijn ongelukkiger zijn dan ooit. En dan krijg ik te horen dat ik dat ten minste niet doe, ook niet op mijn persoonlijk facebookprofiel. Met reden dus, ik kom dus een beetje in opstand met andere woorden… En ik ben geïnspireerd door Dirk De Wachter. Ik geniet meer van in het gras liggen dan van de meest exotische reis, de gewone dingen des levens. Mijn leven moet niet wauw zijn, kijk wat zij allemaal doet. Helemaal niet, mijn leven heb ik gewoon graag bij mij passend, met zijn ups en downs.
Maar ja, daarvoor wil ik dus zeker aandacht, een soort van tegenwind en verder wil ik gewoon opvallen met mijn schrijven, want van full time schrijven wil ik mijn beroep op de een of andere manier wel maken, dus ja: een blog leek mij een goed begin.
Ik geef het toe ja, ik wil opvallen met mijn blog! 😉
En als aanvulling: mijn eigen facebookprofiel zie ik gewoon als een online praatplatform met mensen die ik ken en daar ben ik dan weer dankbaar voor als ik weer alleen thuis zit. Maar ja, in zekere zin vraag ik daar dus ook aandacht, ja! In zekere zin wel, want ik wil op die moment praten met iemand zoals een ander dat doet met zijn partner in de zetel op die moment en die op die moment uiteindelijk ook aandacht vraagt! En meer is dat dan ook niet! 😉
HIPPIEMEISJE: een persoonlijke blog 
Je hoeft je niet te verontschuldigen hoor. Je blogt omdat je van schrijven houdt, maar ook vaak omdat je iets te vertellen hebt of iets wil delen met veel mensen. En dat is bij jou maar ook bij mij het geval.
Een blog is een perfecte manier om iets van jezelf te laten zien en tegelijkertijd andere mensen te helpen vind ik altijd. Dat doe jij zeker met je blog denk ik.
Wat goed dat je hier over nadenkt. Ik blog zelf ook, maar het is bij mij puur begonnen om mijn reisverhalen op te schrijven. Ik ben super vergeetachtig (haha) en als ik dat niet doe dan vergeet ik details. Maar het is leuk dat ik andere mensen nu ook kan inspireren met mijn verhalen. Ik ga er ook nog eens verder over nadenken, vind het een interessant onderwerp.
ik vond dat ook eigenlijk en ik begon er meteen over te denken. Het werd mij ook niet gezegd, ik hoorde iemand het tegen iemand anders zeggen…. dat gaat dat molentje van mij draaien! 😉
Ik vind het altijd knap als mensen ook over de minder leuke dingen (kunnen) bloggen, dus petje af. En ja, bloggen is ongetwijfeld een manier van aandacht vragen, maar dat is niet erg toch? Als iemand zich eraan stoort, lezen ze het niet of ontvolgen ze je maar.
Heel goed dat je over deze onderwerpen schrijft. Ik denk dat veel zich er in herkennen en fijn vinden dat ze niet alleen zijn
Helemaal met je eens, maar
Sommigen zien het wel enorm zwart wit.
Super goed inderdaad, dat je hierover schrijft. Ik denk dat iedereen die blogt het met een andere reden doet.
tuurlijk, ik kon me enkel bedenken dat hij ergens gelijk had, maar dat ik misschien meer aandacht vraag voor “het probleem” ipv de aandacht op mij gevestigd wil zien! 😉
Ik vind het heel goed dat je door middel van je eigen gevoel, gedachten en ervaring aandacht vraagt voor PCOS en kinderwens. Je bent goed bezig!
dank u
Ik ben eigenlijk beginnen bloggen omdat het me verplicht van te blijven schrijven en ik wil mijn schrijfstijl oefenen en perfectionaliseren tot ik ben afgestudeerd om er dan echt wat zinnigs mee te doen.
Is het leuk als mensen mijn blogs aandacht geven? ABSOLUUT. is dat mijn eerste intentie, nee. Goed denkpunt!
Helemaal mee eens en wat weet je het mooi te verwoorden. Ik ben nu een wee aan het bloggen en ik heb ook als voorlopige conclusie dat het vooral een goede stok achter de deur is om te schrijven en te blijven schrijven. Dus ga zo door!
Helemaal met je eens! Ik ben ook helemaal niet zo’n type die aandacht wil trekken, maar sta toch 100x met m’n hoofd op foto’s die ik deel haha!
Ik krijg vaak reactie van oh blog jij ook, iedereen blogt en vlogt tegenwoordig. Terwijl ik toch al 3 jaar lekker bezig ben en niet voor eventjes begin.
Maar je hoef je niet te verontschuldigen
Aandacht vragen is niet altijd iets slechts. Ik hou ervan als mensen naar mij luisteren en graag lezen wat ik te zeggen heb
Interessant om over na te denken. Ik wil met mijn blog absoluut niet de aandacht op mezelf vestigen; ik hou van schrijven en creatief bezig zijn en ik zou het leuk vinden als mensen die dingen bekijken
Als jij wil bloggen, moet je dat gewoon doen. 😊 ik vind dit persoonlijk nu geen aandacht vragen. Ik doe het ook zoals jij om mensen te helpen en tips te geven. Is gewoon een leuke nieuwe uitdaging voor mij. Maar wil hier geen aandacht door, ben juist heel verlegen en sta niet echt graag in de belangstelling. Maar je moet je zeker niet verontschuldigen. Gewoon blijven bloggen. 😉😘
Tja… wil ik aandacht vragen met mijn blog… Dat is eigenlijk best wel een goede. Ik weet niet of het zo zeer aandacht vragen is of dat het meer gewoon van je af schrijven is in mijn geval eigenlijk… Een goede om over na te denken.
Mooi geschreven en ik vind het juist goed dat er ook aandacht wordt besteed aan ‘taboes’. In het leven is niet alles rozengeur en maneschijn, dus waarom zou dat online wel zo moeten zijn?
& als je geen aandacht wilt vragen met je blog (als je niet wilt dat het gelezen wordt), waarom zou je dan bloggen? x
Wat zou er mis zijn met jezelf te laten zien? Dat mag en dat doe jij uitstekend! En als mensen het te zwaar, te moeilijk, te weetikveel vinden,….ze hoeven het niet te lezen he…
Ik vind het mooi dat je je gedachten en gevoelens wilt uiten en dat je dat koppelt aan het helpen van andere mensen! Doe zo zeker verder 🙂
Herkenbaar! Bloggen is toch ook een stukje “kijk naar mij”, ik vind het heerlijk om te schrijven maar het feit dat het ook nog gelezen en vaak gewaardeerd wordt brengt het toch echt wel naar een nog hoger level voor mij.
Dat heb ik al gehoord over Social Media en dat gedeelte kan ik best begrijpen. Maar met een blog wil je mensen inspireren en motiveren en toch niet vragen “Hé, kijk naar mij?!” ? Als je met die intentie een blog zou starten, dan ben je echt zielig! Gelukkig dat je niet zo bent en net zoals de meeste bloggers schrijft wat je graag wilt delen met je lezers.